Schoonheid is overal een graag geziene gast.

Chronologie van een legende

Een overzicht van de geschiedenis van Burg Schlitz

01.01.1763

Hans Labes, later Hans Graf von Schlitz, werd in Berlijn geboren als zoon van de Pruisische gezantschapssecretaris Johann Labes.
1786

Verheffing van zijn vader tot baron door Frederik Willem II, koning van Pruisen.
1789/90

Hans Freiherr von Labes werd net als zijn vader diplomaat en diende bij de Koninklijke Pruisische Gezantschap in Wenen en bij de zetel van de Duitse Rijksdag in Regensburg. Daar maakte hij kennis met de minister van de Geheime Staat Johann Eustach von Schlitz, beter bekend als von Görtz, die grote indruk op hem maakte en hem als mentor beïnvloedde.
1791

Hans von Labes wil zijn carrière als diplomaat beëindigen, volgt een drie maanden durende agrarische leerperiode bij Amtsrat Wesenberg in Spantekow en koopt voor 90.000 Reichstaler het landgoed Karstarf bij Teterow.
1793/94

Hans von Labes werd Hans Graf von Schlitz: Hans von Labes werd verliefd op de middelste van de drie dochters van rijksgraaf Johann Eustach von Schlitz-Görtz. Als baron werd hij echter niet beschouwd als een geschikte partner voor een grafelijke dochter. Om het huwelijk mogelijk te maken, adopteerde de rijksgraaf, met goedkeuring van de Pruisische koning, de jonge Hans von Labes, waardoor hij tot graaf werd verheven en met zijn geliefde Louise kon trouwen.
1801

Geboorte van de enige dochter van de graaf, Karoline Luise Johanna, genaamd "Adele".
1801

Hans Graf von Schlitz geeft opdracht tot de bouw van permanente woningen voor zijn landarbeiders; het dorp Görtzhausen, vernoemd naar zijn stiefvader, ontstaat.
1806-1823

Burg Schlitzis in aanbouw. Tijdens de bouwfase woonde de graaf op het voormalige boerenerf, later de schaapskooi van het landgoed Karstorf (1791-1816). De naamBurg Schlitzis afgeleid van de stamslot van de rijksgraven van Schlitz-Görtz, die in een kasteelcomplex in het dorp Schlitz bij Fulda in Hessen woonden. Om de naam van het familieslot te behouden, werd in 1817 met toestemming van de vorst de naamBurg Schlitzgekozen voor het nieuwe landhuis.
1818-1822

Bouw van de Carolinekapel, een gebouw van baksteen en stucwerk in de stijl van een neogotische Batalha (Portugese bedevaartskerk). Graaf Hans von Schlitz droeg de kapel op aan zijn schoonmoeder, gravin Karoline von Schlitz-Goertz.
1831

Het landgoed "Burg Schlitz" moest na de Napoleontische Onafhankelijkheidsoorlogen failliet gaan.
1831

Na de dood van de graaf op 25 juli 1831 op Burg Schlitznamen zijn dochter “Adele” en schoonzoon, Heinrich Graaf von Bassewitz-Schlitz, het landgoed over.
1855

Dochter Adele von Bassewitz-Schlitz stierf in 1855 en werd in 1861 opgevolgd door graaf Heinrich von Bassewitz-Schlitz. Hun enige dochter stierf in 1835 op 12-jarige leeftijd aan roodvonk. Hiermee stierf de familielijn von Schlitz in Mecklenburg uit.
1831-1931

Honderd jaar lang bleef "Burg Schlitz" in het bezit van de familie von Bassewitz-Schlitz.
1931

Als gevolg van de wereldwijde economische crisis in 1929 ging Burg Schlitz opnieuw failliet en kwam het korte tijd in het bezit van de Mecklenburgse Landbouwvereniging.
1931

De nieuwe eigenaar wordt Dr. Emil Georg von Stauß, onder meer directeur-generaal van Deutsche Bank AG en bestuurslid van UFA-Filmgesellschaft, Berlijn.
1942

Dr. von Stauß stierf in 1942; in het kader van de landhervorming werd de familie von Stauß in 1945 onteigend.
1945

Het gebouw dient als noodopvang voor 46 vluchtelingengezinnen met ruim 200 personen en wordt later gebruikt door het Rode Leger.
1951

Burg Schlitz is een beschermd monument en fungeert inmiddels als school voor ruim 70 kinderen uit de omliggende dorpen.
1953-1963

Algehele restauratie en renovatie.
1955-1993

“Burg Schlitz” werd tijdens de DDR-tijd gebruikt als bejaardentehuis en verzorgingshuis.
1992

Jägermeister AG, Wolfenbüttel, verwerft het park en het kasteel.
1994-1999

Verbouwing en volledige renovatie ten behoeve van gebruik als kasteelhotel.
2000

Het pand werd overgenomen door de Stinnes Group.
2011 - 2022

De cirkel is rond wanneer Manuela en Armin Hoeck, een echtpaar eveneens uit Hessen, het kasteelcomplex Burg Schlitz verwerven, de leiding overnemen en twaalf jaar lang het beheer over het huis en het kasteelhotel voeren.
Oktober 2022

De familie Hoeck heeft besloten Burg Schlitzte verkopen. Het huis wordt ondergebracht in een stichting en blijft dus in particulier bezit.

HANS GRAF VAN SCHLITZ (1763-1831)

Ze zullen komen en gaan, mijn gasten. Hun vreugde is mijn vreugde, hun vreugde is mijn vreugde. Ze zullen nog lang komen nadat ik en mijn polsslag zijn gestopt.

De geschiedenis van Burg Schlitz

De naam van het landgoed verwijst naar de Hessische adellijke familie van de rijksgraven van Schlitz, ook wel bekend als Görtz. Hans von Labes (1763-1831), oorspronkelijk afkomstig uit Großwoltersdorf-Zernikow, werd door zijn toekomstige schoonvader, Johann Eustach von Schlitz (1737-1821), geadopteerd om te trouwen met Louise Caroline von Schlitz (1774-1832). Hij werd vervolgens door de koning tot graaf verheven en werd zo graaf von Schlitz. In 1806 liet Hans graaf von Schlitz de voorganger van Burg Schlitz (een vervallen kasteel) slopen en liet hij, volgens plannen van Otto Hirt en onder toezicht van Friedrich Adam Leiblin, het neoclassicistische landhuis met drie vleugels op de Buchenberg bouwen als familieresidentie. De drie vleugels van het gebouw zijn parallel aan elkaar geplaatst en opgetrokken uit stucwerk. Het twee verdiepingen tellende middengedeelte is iets teruggezet en heeft een halfronde zuilengalerij met een trap als hoofdingang, bekroond door een uitkijktoren. De twee zijvleugels van drie verdiepingen eindigen elk in een puntgevel. Graaf von Schlitz, de bouwer, was nauw betrokken bij de planning; hij ontwierp zelfs het uitgestrekte parklandschap volledig zelf. In 1817 willigde de hertog van Schwerin het verzoek van de graaf in om de naam "Burg Schlitz" te gebruiken voor zijn landgoed, dat een kasteel, kapel en aangelegd park omvatte. Na een onderbreking door de oorlog werd Burg Schlitz samen met het omliggende park en de Carolinenkapel, uiteindelijk in 1824 voltooid. Tegenwoordig wordt het gebouw beschouwd als het grootste neoclassicistische complex in Mecklenburg en een van de belangrijkste neoclassicistische gebouwen in Duitsland. Het hoofddoel van de graaf was de landbouw op het landgoed nieuw leven in te blazen. Hij liet de woningen van de landarbeiders renoveren, hun werkomstandigheden verbeteren en gaf opdracht tot de bouw van nieuwe boerderijgebouwen. In de "Landbouwvereniging Mecklenburg", die hij in 1798 samen met professor Franz Karsten uit Rostock oprichtte, pleitte hij voor de verbetering van de landbouwproductie op basis van wetenschappelijke principes. Graaf Hans von Schlitz overleed in 1831. De nieuwe eigenaar, graaf Heinrich von Bassewitz, was in 1822 getrouwd met de dochter van de graaf, Adele von Schlitz. Leden van de familie von Bassewitz behielden het landgoed tot 1931 en zetten de werkzaamheden voort in overeenstemming met de idealen van graaf von Schlitz. Na een faillissement in 1931 kwam het landgoed in handen van de Landbouwvereniging Mecklenburg, die het in 1932 verkocht aan de laatste "historische eigenaar", Emil Georg von Stauß, destijds directeur-generaal van de Deutsche Bank. De invloedrijke bankier en bestuurslid van de filmmaatschappij Ufa in Berlijn stelde het kasteel al vroeg ter beschikking aan de nationaalsocialisten als ontmoetings- en rustplaats. Burg Schlitz diende echter in de eerste plaats als buitenverblijf voor zijn familie. Na 1945 werd de familie von Stauß onteigend in het kader van de landhervorming. Het landgoed werd noodopvang voor vele vluchtelingengezinnen en op een gegeven moment een school voor meer dan 70 kinderen. Tijdens de DDR-periode werd Burg Schlitz bijna 40 jaar gebruikt als bejaardentehuis en verpleeghuis. Na de Duitse hereniging nam Jägermeister AG het landgoed over. Van 1994 tot 1999 werd het gehele complex gerestaureerd en gerenoveerd voor een bedrag van meer dan 75 miljoen Duitse mark en omgebouwd tot een luxe kasteelhotel. Sindsdien is het onafgebroken in gebruik als hotel en is het voor veel mensen een oase van ontspanning en rust.