Hans Labes, późniejszy Hans Graf von Schlitz, urodził się w Berlinie jako syn pruskiego sekretarza poselstwa Johanna Labesa.
1786
Podniesienie ojca do rangi barona przez Fryderyka Wilhelma II, króla Prus.
1789/90
Hans Freiherr von Labes, podobnie jak jego ojciec, został dyplomatą, służąc w Poselstwie Pruskim w Wiedniu i w siedzibie niemieckiego Reichstagu w Ratyzbonie. Tam poznał ministra Tajnego Państwa Johanna Eustacha von Schlitza, znanego jako von Görtz, który wywarł na niego ogromne wrażenie i wpłynął na niego jako mentor.
1791
Hans von Labes chce zakończyć karierę dyplomaty, podejmuje trzymiesięczną praktykę rolniczą u amtsrata Wesenberga w Spantekow i za 90 000 Reichstalerów nabywa majątek Karstarf koło Teterow.
1793/94
Hans von Labes został Hansem Grafem von Schlitz: Hans von Labes zakochał się w środkowej z trzech córek hrabiego cesarstwa Johanna Eustacha von Schlitz-Görtz. Jako baron nie był jednak uważany za odpowiednią partię dla córki hrabiego. Aby umożliwić to małżeństwo, hrabia cesarstwa, za zgodą króla pruskiego, adoptował młodego Hansa von Labes, podnosząc go w ten sposób do rangi hrabiego i umożliwiając mu poślubienie ukochanej Luizy.
1801
Narodziny jedynej córki hrabiego, Karoliny Luise Johanny, zwanej „Adele”.
1801
Hans Graf von Schlitz zleca budowę stałych osiedli dla robotników rolnych; powstaje wieś Görtzhausen, nazwana na cześć jego ojczyma.
1806-1823
Trwa budowaBurg Schlitz. W trakcie budowy hrabia mieszkał w dawnym podwórzu folwarcznym, a później w owczarni majątku Karstorf (1791-1816). NazwaBurg Schlitzpochodzi od rodowej siedziby hrabiów cesarskich Schlitz-Goertz, którzy mieszkali w kompleksie zamkowym we wsi Schlitz niedaleko Fuldy w Hesji. Aby zachować nazwę rodowej siedziby rodu, za zgodą władcy w 1817 roku wybrano nazwęBurg Schlitzdla nowego dworu.
1818-1822
Budowa kaplicy Karoliny, ceglano-tynkowego budynku w stylu neogotyckiej Batalhy (portugalskiego kościoła pielgrzymkowego). Hans hrabia von Schlitz poświęcił kaplicę swojej teściowej, hrabinie Karolinie von Schlitz-Goertz.
1831
Majątek rolny „Burg Schlitz” musiał ogłosić upadłość po wojnach wyzwoleńczych Napoleońskich.
1831
Po śmierci hrabiego 25 lipca 1831 r. w Burg Schlitzmajątek przejęli jego córka „Adele” i zięć, hrabia Heinrich von Bassewitz-Schlitz.
1855
Córka Adele von Bassewitz-Schlitz zmarła w 1855 roku, a jej następcą w 1861 roku został hrabia Heinrich von Bassewitz-Schlitz. Ich jedyna córka zmarła na szkarlatynę w 1835 roku w wieku zaledwie 12 lat. Wraz z tym wymarciem wygasła linia rodowa von Schlitzów w Meklemburgii.
1831-1931
Przez 100 lat „Burg Schlitz” pozostawał w posiadaniu rodziny von Bassewitz-Schlitz.
1931
W wyniku światowego kryzysu gospodarczego w 1929 r. Burg Schlitz ponownie ogłosił bankructwo i na krótko przeszedł w ręce Meklemburskiego Towarzystwa Rolniczego.
1931
Nowym właścicielem zostanie dr Emil Georg von Stauß, m.in. dyrektor generalny Deutsche Bank AG i członek zarządu UFA-Filmgesellschaft w Berlinie.
1942
Dr von Stauß zmarł w 1942 roku; w wyniku reformy rolnej rodzina von Stauß została wywłaszczona w 1945 roku.
1945
Obiekt służy jako tymczasowe zakwaterowanie dla 46 rodzin uchodźców, czyli ponad 200 osób. Później korzysta z niego Armia Czerwona.
1951
Burg Schlitz został objęty ochroną konserwatorską i stał się szkołą dla ponad 70 dzieci z okolicznych wiosek.
1953-1963
Kompleksowa renowacja i renowacja.
1955-1993
„Burg Schlitz” pełnił funkcję domu spokojnej starości i domu opieki w czasach NRD.
1992
Jägermeister AG, Wolfenbüttel nabywa park i zamek.
1994-1999
Przebudowa i kompleksowy remont umożliwiające przekształcenie zamku w hotel.
2000
Nieruchomość została nabyta przez Stinnes Group.
2011 - 2022
Krąg się zamyka, gdy Manuela i Armin Hoeck, małżeństwo również pochodzące z Hesji, nabywa kompleks zamkowy Burg Schlitz , przejmuje zarządzanie i kieruje losem domu oraz zamkowego hotelu przez dwanaście lat.
Październik 2022
Rodzina Hoeck zdecydowała się sprzedać Burg Schlitz. Dom zostanie wkomponowany w fundamenty i pozostanie własnością prywatną.
HANS GRAF VON SCHLITZ (1763-1831)
Przyjdą i odejdą, moi goście. Ich radość jest moją radością, ich radość jest moją radością. Przyjdą długo po tym, jak ja i mój puls przestaniemy bić.
Historia Burg Schlitz
Nazwa majątku nawiązuje do heskiej rodziny szlacheckiej hrabiów cesarskich Schlitz, znanych również jako Görtz. Hans von Labes (1763–1831), pochodzący z Großwoltersdorf-Zernikow, został adoptowany przez swojego przyszłego teścia, Johanna Eustacha von Schlitza (1737–1821), aby poślubić Luizę Karolinę von Schlitz (1774–1832). Następnie został podniesiony do rangi hrabiego przez króla, stając się w ten sposób hrabią von Schlitz. W 1806 roku Hans hrabia von Schlitz kazał zburzyć poprzednika Burg Schlitz (zrujnowany zamek) i, zgodnie z planami Otto Hirta i pod nadzorem Friedricha Adama Leiblina, na wzgórzu Buchenberg zbudować trójskrzydłowy neoklasycystyczny dwór jako rezydencję rodzinną. Trzy skrzydła budynku są ustawione równolegle do siebie i są zbudowane z tynku. Dwukondygnacyjna część centralna jest lekko cofnięta i charakteryzuje się półkolistym portykiem kolumnowym z głównym wejściem w formie schodów, zwieńczonym wieżą widokową. Dwa trzykondygnacyjne skrzydła boczne kończą się szczytowym ryzalitem. Hrabia von Schlitz, budowniczy, odegrał znaczącą rolę w całym procesie planowania; sam zaprojektował nawet rozległy park. W 1817 roku książę Schwerinu przychylił się do prośby hrabiego, zezwalając na używanie nazwy „Burg Schlitz” dla jego posiadłości, która obejmowała zamek, kaplicę i park krajobrazowy. Po przerwie spowodowanej wojną, Burg Schlitz wraz z otaczającym go parkiem i kaplicą Karolinek został ostatecznie ukończony w 1824 roku. Dziś budowla jest uważana za największy kompleks neoklasycystyczny w Meklemburgii i jeden z najważniejszych neoklasycystycznych budynków w Niemczech. Głównym celem hrabiego było ożywienie rolnictwa na terenie posiadłości. Zlecił on remont mieszkań robotników rolnych, poprawił ich warunki pracy i zlecił budowę nowych budynków gospodarczych. W „Meklemburskim Towarzystwie Rolniczym”, które założył w 1798 roku wraz z profesorem Franzem Karstenem z Rostocku, opowiadał się za udoskonaleniem produkcji rolnej w oparciu o zasady naukowe. Hans hrabia von Schlitz zmarł w 1831 roku. Nowy właściciel, Heinrich hrabia von Bassewitz, poślubił w 1822 roku córkę hrabiego, Adelę von Schlitz. Członkowie rodziny von Bassewitz byli właścicielami majątku do 1931 roku i kontynuowali jego działalność zgodnie z ideałami hrabiego von Schlitza. W 1931 roku, po ogłoszeniu bankructwa, majątek przeszedł w ręce Meklemburskiego Towarzystwa Rolniczego, które w 1932 roku sprzedało go ostatniemu „historycznemu właścicielowi”, Emilowi Georgowi von Staußowi, ówczesnemu dyrektorowi generalnemu Deutsche Bank. Wpływowy bankier i członek zarządu berlińskiej wytwórni filmowej Ufa bardzo wcześnie udostępnił zamek narodowym socjalistom jako miejsce spotkań i odpoczynku. Burg Schlitz służył jednak przede wszystkim jako wiejska rezydencja jego rodziny. Po 1945 roku rodzina von Stauß została wywłaszczona w ramach reformy rolnej. Majątek stał się schronieniem dla wielu rodzin uchodźców, a w pewnym momencie także szkołą dla ponad 70 dzieci. W czasach NRD Burg Schlitz przez prawie 40 lat służył jako dom spokojnej starości i opieki. Po zjednoczeniu Niemiec nieruchomość nabyła firma Jägermeister AG. W latach 1994-1999 cały kompleks został odrestaurowany i wyremontowany kosztem ponad 75 milionów marek niemieckich i przekształcony w luksusowy hotel zamkowy. Od tego czasu zamek nieprzerwanie funkcjonuje jako hotel i stanowi oazę relaksu i spokoju dla wielu osób.
Hotel zamkowy Burg Schlitz 17166 Hohen Demzin
Telefon: +49 (0) 39 96 - 12 70 0 e-mail Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, należy włączyć obsługę JavaScript.
Biuletyn Burg Schlitz
* Zapoznałem się z polityką prywatności i rejestrując się akceptuję jej postanowienia.
